Συναντήσαμε Βέρμπη Παιδίατρο, στην Παιδιατρική Λούλα, με την μετεκπαίδευση MSc κυρία

Αναπτυξιολογια και μιλήσαμε για ένα θέμα που αφορά τους γονείς με παιδιά όλων των ηλικιών· την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του παιδιού.

Τα αναπτυξιακά ορόσημα είναι ένα σύνολο λειτουργικών δεξιοτήτων, που μπορούν να εκτελέσουν τα παιδιά μιας συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας. Πολλές φορές, θα έχετε βρεθεί οι μανούλες μεταξύ σας συζητώντας και συγκρίνοντας πότε τα παιδάκια σας μίλησαν, περπάτησαν, αυτονομήθηκαν στην ούρηση, άρχισαν να γράφουν το όνομά τους. Σε κάθε παιδί, το κάθε αναπτυξιακό ορόσημο είναι διαφορετικό. Για κάθε δεξιότητα, π.χ. λεξούλα με νόημα ή περπάτημα, υπάρχει ένα εύρος

Βέρμπη Δ. Λούλα Παιδίατρος Μετεκπαιδευθείσα στην μηνών μέσα στο οποίο το κάθε

Παιδιατρική Αναπτυξιολογία παιδάκι μπορεί να το κατακτήσει

Master Κοινωνικής Παιδοψυχιατρικής Αντιπρόεδρος Σ.ΑμεΑ Κυψέλη Ιωαννίνων

60 VIP CLASSIC ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 61 ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 VIP CLASSIC

Μη κατανοητό λόγο. Δεν παίζει με ποικιλία παιχνιδιών. Χρησιμοποιεί συχνά ηχολαλική ομιλία ( επαναλαμβάνει συχνά ότι άκουσε).

Δεν επιθυμεί την παρέα άλλων παιδιών.

Δεν έχει σταθερή βλεμματική επαφή.

Δεν χρησιμοποιεί προτάσεις. Δεν έχει αρχίσει να αυτονομείται σε σίτιση και χρήση τουαλέτας.

Επίσης:

Σε περίπτωση αδυναμίας χρήσης ποδηλάτου όταν το παιδί μας είναι πια 4,5 ετών.

Σε περίπτωση τραυλισμού. Εκρήξεων θυμού. Νυχτερινής ενούρησης. Επιλογή συγκεκριμένης τροφής. Φοβικές συμπεριφορές, επαναλαμβανόμενες ρουτίνες, ηχολαλία.

Άμεση αναζήτηση εκτίμησης από ειδικό!

Σίγουρα η πορεία του παιδιού μας θα είναι ανοδική αφού η πρώιμη παρέμβαση είναι ότι πιο σημαντικό για μια ομαλή ψυχοκινητική ανάπτυξη!

(άλλο πιο νωρίς και άλλο αργότερα). Δε σημαίνει ότι κάποιο παιδί που δεν έχει κατακτήσει τους σταθμούς που αντιστοιχούν στην ηλικία του, έχει αναπτυξιακή απόκλιση.

Επίσης, οι αναπτυξιακοί σταθμοί και η αξιολόγησή τους, εάν έχουν κατακτηθεί σωστά, είναι ευθύνη των παιδιάτρων, των αναπτυξιακών παιδιάτρων, των θεραπευτών που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα εργαλεία και όχι των γονέων που αναζητούν συχνά αμφιβόλου κύρους πληροφορίες στο διαδίκτυο. Επίσης, η εμπιστοσύνη στον εκάστοτε θεράπων

παιδίατρο – από πλευράς οικογένειας – είναι πρωτίστης σημασίας, καθώς ο καθένας ειδικός έχει τον δικό του τρόπο προσέγγισης.

Είναι σημαντικό όμως, να γνωρίζουμε τις ηλικίες εκείνες, που χρειάζεται να απευθυνθούμε σε ειδικό, όταν τα παιδιά μας δεν έχουν κατακτήσει κάποιες δεξιότητες (red flags).

Αν σε ηλικία 2 μηνών το μωρό μας:

• Δεν ανταποκρίνεται αντανακλαστικά σε δυνατούς ήχους.
• Δεν χαμογελάει με νόημα σε εμάς.

Όταν σε ηλικία 4 μηνών:

• Δεν συλλαμβάνει αντικείμενα.
• Δεν γουγουλίζει.
• Δεν στηρίζει καλά το κεφαλάκι του.
• Δεν φέρνει συχνά τα χέρια του στο στόμα.

Αν σε ηλικία 6 μηνών:

• Επιλέγει το 1 από τα 2 χέρια.
• Δεν ρολάρει από μπρούμυτα σε ύπτια θέση.
• Δεν στηρίζεται με τα ποδαράκια του σε σκληρή επιφάνεια καθώς το κρατάμε για δευτερόλεπτα.

Αν σε ηλικία 9 μηνών:

• Δεν μεταφέρει αντικείμενα από χέρι σε χέρι.
• Δεν αναγνωρίζει γνωστούς ανθρώπους.
• Δεν κάθεται αυτόνομα.

Αν σε ηλικία 1 έτους:

• Δεν μπαμπαλίζει διπλά.
• Δεν κάθεται.
• Δεν κάνει έστω μία χειρονομία (π.χ γεια).
• Δεν ανταποκρίνεται στο όνομά του.

Αν σε ηλικία 18 μηνών:

• Δεν δείχνει αντικείμενο με το δάχτυλο.
• Δεν λέει τουλάχιστον 6 λέξεις.
• Δεν αντιγράφει συμπεριφορές.
• Δεν περπατάει.
• Δεν αντιδρά στην αποχώρηση του μπαμπά και της μαμάς.

Όταν σε ηλικία 2 χρονών:

• Δεν σιτίζεται με τροφές σε κομμάτια.
• Δεν χρησιμοποιεί 2 λέξεις μαζί.
• Δεν ακολουθεί εντολές.
• Δεν περπατάει σταθερά.
• Έχει χάσει δεξιότητες που είχε (π.χ. δεν λέει τις λέξεις που έλεγε).
• Δεν γνωρίζει την χρήση κοινών αντικειμένων.

Αν σε ηλικία 3 χρονών:

• Δεν τρώει ικανοποιητική ποικιλία τροφών.
• Έχει ασταθή βάδιση στην σκάλα.
• Έχει ακόμα σιελλόροια.
• Μη κατανοητό λόγο.
• Δεν παίζει με ποικιλία παιχνιδιών.
• Χρησιμοποιεί συχνά ηχολαλική ομιλία ( επαναλαμβάνει συχνά ότι άκουσε).
• Δεν επιθυμεί την παρέα άλλων παιδιών.
• Δεν έχει σταθερή βλεμματική επαφή.
• Δεν χρησιμοποιεί προτάσεις.
• Δεν έχει αρχίσει να αυτονομείται σε σίτιση και χρήση τουαλέτας.Επίσης:
• Σε περίπτωση αδυναμίας χρήσης ποδηλάτου όταν το παιδί μας είναι πια 4,5 ετών.
• Σε περίπτωση τραυλισμού.
• Εκρήξεων θυμού.
• Νυχτερινής ενούρησης.
• Επιλογή συγκεκριμένης τροφής.
• Φοβικές συμπεριφορές, επαναλαμβανόμενες ρουτίνες, ηχολαλία. Άμεση αναζήτηση εκτίμησης από ειδικό! Σίγουρα η πορεία του παιδιού μας θα είναι ανοδική αφού η πρώιμη παρέμβαση είναι ότι πιο σημαντικό για μια ομαλή ψυχοκινητική ανάπτυξη!